 |
| Senin için işlediğim pano :) |
40 hafta 2 günlük uzun yolculuğun bu sabah nihayet sona erdi. Haberini telefonuma gelen "İşte benim oğlum:)" yazılı mms mesajıyla aldım. Öyle tatlı ki resmin hemen telefonumun ekran görüntüsü yaptım, baktıkça mutlu olayım diye. Senin haberin bile yokken özlüyorduk biz seni. Artık bi bebiş olsun sevelim diyorduk, sonra da kime benzer acaba ne güzel olur olsa diyerek hayaller kuruyorduk. Ve bir gün annen 18 Ocakta yine mesajla haber vermişti "Hamileyim!" yazıp. O zaman çığlıklar atmıştım. Bugün çığlık atamayacağım bir ortamdaydım ama yüreğimin sevgiyle genişlediğini hissettim. İlk defa yakın arkadaşımın bebeği oluyordu yani ben teyze oluyordum. O gün takvimin yaprağını alıp altına "Ayşe hamile!" yazdım bugünün takvimine de "Selim geldi." yazıp saklayacağım senin için.
Annenle 2006 nın Temmuz ayında tanıştık bir yurtta. 6 yıl çok güzel şeyler paylaştık ama hiçbiri bugün paylaştığımız mutluluk kadar güzel değilmiş anladım. Rize- İstanbul arasında tarif edilmez bir sevgi bağı bu. Bir doğsa ayaklarını yiyeceğim onun dedi annen 5-6 gün önce. Seni beklemeye tahammülleri kalmadı annenin de babanın da. Bir an önce seni görmek koklamak istediler. Ve bu sabah hayatlarımıza teşrif ettin. Bahtın güzel olsun Selim. Vatanına, ailene hayırlı bir evlat olursun inşallah. Seni çok seviyoruz :)
